Held van Helmond

Blog op opjeplaets 25 September 2021:

Vereerd

Hoe leuk is het als je in je vakantie een mailtje krijgt dat je een held bent geworden? OPJEPLAETS maakte het afgelopen vakantie mee.

De gemeente Helmond is trots op zijn inwoners en aanpakkers die hun ideeën realiseren. Uit dankbaarheid worden deze mensen in het zonnetje gezet en krijgen de titel: ‘Held van Helmond’.

Video

In augustus kreeg OPJEPLAETS een hele filmploeg over de vloer om de huldiging vast te leggen. Het werd een mooi feestje. We hebben een interview gegeven en laten zien welk werk wij doen. Wat was het spannend! Ook een beetje ongemakkelijk, het past niet zo bij ons om de held uit te hangen. Wij zijn altijd bescheiden.

Opsteker

In ieder geval zijn wij dankbaar dat we dit werk mogen doen en we zijn zeer trots met deze opsteker van de gemeente Helmond.

Hieronder zie je hoe het is geworden. Heel mooi vinden wij zelf!

 

 

Global Goals

Om duurzame ontwikkeling wereldwijd op de agenda te zetten, hebben de Verenigde Naties 17 Global Goals opgesteld. Dit zijn wereldwijde duurzaamheidsdoelen die in 2030 (grotendeels) behaald moeten zijn.

En het mooie is: iedereen, ja, íedereen kan meehelpen om de eindstreep met succes te halen. Klik op deze link om te zien welke 17 duurzaamheidsdoelen zijn opgesteld.

Verbondenheid

Allerliefste jongeman

Elke ochtend als ik Carel uit bed haal, knuffelen wij intens en zeg ik altijd: ´Allerliefste jongeman van de hele wereld en het universum, dat ben jij Carel.’

Carel pakt dan altijd mijn vingers en wil dan dat ik kriebel in zijn handpalmen. Daarna moeten we altijd lachen. Dan loop ik naar beneden en dan zegt Carel ‘spring’ en ‘plons’. En dan spring ik van de laatste tree van de trap! Hoe mooi is dat begin van de dag?

Dat ‘spring’ en ‘plons’ zegt hij wel vaker. Dat zal vast iets betekenen.

Ziekenhuis

Afgelopen maandag moesten wij naar het Radboudziekenhuis in Nijmegen. Hij moest nuchter komen ivm een MRI scan onder narcose. Ook in coronatijd kon dit onderzoek door gaan. Gelukkig maar want Carel zit weer vaak met zijn handen op zijn oren en zoemt dan of maakt andere geluiden. En het is moeilijk bepalen of dat iets medisch is, of dat het reguleren is vanuit hemzelf.

Carel heeft in december 2019 een ooroperatie gehad voor een vrij ernstige aandoening: cholesteatoom. Nu kreeg hij ter controle deze MRIscan.

Omdat hij nuchter moest komen en wij niet uit ons huis kunnen vertrekken zonder te eten, had ik een familiekamer geboekt voor de zondagavond.

‘Spannend’ en ‘leuk’ combineren gaat best goed. Zo hebben we naar het schaatsen gekeken en een toastje met kaas en filet americain gegeten. Daarna wraps gemaakt met kip, sla en tomaat. Carels lievelingseten.

Samen wakker en verbonden

Op de familiekamer stond een tweepersoonsbed en een slaapbank. Carel legde zijn knuffelaap en Mickey Mouse in het tweepersoonsbed. Hij sliep daar! Dus mama naast Carel en papa op de slaapbank.

Midden in de nacht zei Carel ineens ‘Hai’ tegen mij en gaf mij een zo intense knuffel! Ik werd overmand door zoveel liefde en voelde onze eeuwige verbondenheid. Wij kennen elkaar al langer dan dit leven en dat voelde ik zo duidelijk in dit moment. Zo bijzonder! Ik kreeg tranen van geluk in mijn ogen. En van dankbaarheid ook. Dankbaar dat wij opnieuw een leven mogen delen.

Vriendelijke vriend

De volgende dag naar het Radboud. Carel zegt tegen iedereen die hij tegen komt in de gangen “Hai’ en tovert bij iedereen een lach op zijn gezicht, dat is best te zien hoor, ondanks de mondkapjes! En sommigen zeggen ook ‘Hai’ terug of zwaaien even. Dan voel ik me wel een trotse mama!

We liepen naar de afdeling waar Carel zou worden opgenomen. Toen we ons meldden werden we toch naar een andere verdieping gestuurd. Op de andere verpleegafdeling werden we opgewacht door zuster Esther. Carel was er klaar voor. Hij ging meteen op het bed liggen onder de deken maar hij moest nog ff wachten. Zo’n anderhalf uur. Toch hield hij het goed vol. De controles werden gedaan en waren goed. Ondertussen luisterde Carel naar ‘de wielen van de bus’ in allerlei talen op mijn telefoon.

Toen het tijd was, met het bed en Carel erin door de gangen racen, dat was pas leuk! Ook daar weer tegen iedereen ‘Hai’ gezegd.

Onder narcose

Gelukkig hadden we het kapje geregeld en daarna pas een infuus. Dat ging allemaal goed. MRI ook goed gelukt. Het is nog wachten op de uitslag na een nieuwe gehoortest. Daarvoor moeten we nog een keertje terug komen.

Op de verkoeverkamer werd nog bloed afgenomen, altijd spannend, want meestal trekt Carel alles van zijn lijf. Maar nu liet hij het infuus zitten. Ik haalde voorzichtig de neusslang eruit en zong ‘de wielen van de bus’. Dat vond hij fijn en hij leek opgelucht. Daarna kreeg Carel een waterijsje en hij werd langzaamaan goed wakker. Kanjer!

Er waren twee aardige verplegers Dirk-Jan en Joop. Joop liet even zijn gezicht zien door het mondkapje af te doen. Speciaal voor Carel. Hij begon zich steeds meer op zijn gemak te voelen. Toen wilde de meneer naast hem Carel graag zien en deed het gordijn open. Hij zei dat hij Ron heette. Carel wees naar zijn oor en zei ‘oor’! Zowel Ron als de verplegers werden vrolijk van Carel. Zo fijn!

Het duurde even voordat we werden opgehaald maar zo kon Carel goed wakker worden. Daarna zijn we nog even wezen eten in het grote restaurant waar bijna niemand was. Toch was het een fijne afsluiting van de dag. Het Radboudziekenhuis is echt een fijn ziekenhuis, je merkt aan alles dat zij er voor je zijn. Het gaat over samen kennis delen en leren. Top!

De sprong

Over kennis delen en leren gesproken, staat er nog wat moois op de planning. Dit jaar wagen we de sprong waar Carel het over heeft. Ik ga de woorden die Carel ‘spreekt’ met Myrna bundelen. Myrna Bouwmans, die Carel op zielsniveau leest, zal ik in een volgende blog voorstellen.

Het is fantastisch mooi wat Carel allemaal vertelt en ik vind het zo fijn dat zijn woorden er nu op deze manier uit mogen komen. Na zoveel jaren. Wordt vervolgd!

UPDATE: Er is na de scan geen restcholesteatoom gevonden. Dat is echt geweldig nieuws. We hopen dat het zo blijft! Nieuwe scan over twee jaar.

 

 

 

 

Serious Request 2020

The Lifeline

Met 3FM Serious Request: The Lifeline 2020 komt 3FM dit jaar in actie voor het Rode Kruis dat medische hulpverleners ontlast en verspreiding van corona tegengaat. In de week voor kerst (van 18 t/m 24 december) zijn drie dj-teams in lockdown gegaan vanaf Vliegveld Twenthe Evenementenlocatie om geld in te zamelen voor het Rode Kruis.

Hoogspanning

Overal staan hulpverleners, lokale klinieken en ziekenhuizen onder hoogspanning als gevolg van de coronapandemie. Zij zijn overbelast, vaak met desastreuze gevolgen. De opbrengst van 3FM Serious Request: The Lifeline 2020 gaat naar het Rode Kruis, dat zich in Nederland en in het buitenland inzet om die druk op hulpverleners te verlichten met mensen en middelen. Ook helpt het Rode Kruis de verspreiding van corona tegen te gaan.

Lopen, lopen, lopen

Er gaan kilometers gelopen worden om zoveel mogelijk geld in te zamelen. Vanwege corona mag dit nu niet door het hele land, zoals in voorgaande jaren.

Je mag zelf een actie opzetten of direct doneren. Je kunt ook een plaat aanvragen waar je voor betaalt.

Helden

Zoals ieder jaar vraag ik “Heroes” van David Bowie aan. Een van de meest overstijgende platen van David. Hij is al gedraaid maar sinds gisteren wordt gevraagd deze plaat aan te vragen als je wil doneren. Een idee van dj Sander Hoogendoorn. Zijn moeder werkt in de zorg en zijn vader vroeg in de uitzending “Heroes” aan.

“Heroes” wordt dan nog een keer gedraaid als eerbetoon, op donderdag 9:45u. Een nationaal moment voor helden in de zorg.

We kunnen allemaal helden zijn, even for just one day.

Ik zeg altijd: “This song crosses every border, and then what is left is love”.

Gisteren was de tussenstand 804.328 EURO! Doe nog mee om zoveel mogelijk geld op te halen.

UPDATE: Wat een fantastisch moment, HEROES, ook werden de groene harten als dank geprojecteerd op Ahoy, Ziggodome en andere gebouwen. Ik moest net als dj Sander Hoogendoorn een traantje wegpinken.

Eindstand:

 

Van Koen naar Kim

Geboren als jongen

Wat zou jij doen als je als jongen geboren wordt maar voelt dat je een meisje bent? Een vraag waar transgenders vaak een leven lang mee worstelen.

Ze voelen zich een buitenstaander en praten hier niet over met anderen omdat ze zich schamen of het zelf niet eens begrijpen, laat staan dat een ander het begrijpt. Je wil je ouders geen pijn doen. Blijft zelf maar rond lopen met dit gevoel.

De meesten leven hun leven als jongen, daarna man, vervolgens vader. Maar het vrouwzijn-gevoel blijft. Sommigen worden doodongelukkig.

Zelf heb ik een neef die toen hij in de puberteit zat, aangaf zich altijd een meisje te hebben gevoeld. Ik weet nog als de dag van gisteren dat hij dat kwam vertellen tegen mij en mijn zus. (dit was eind jaren tachtig, begin negentig) Eigenlijk viel toen alles op zijn plaats!

Hij vertoonde namelijk vaak meisjesgedrag. Speelde graag met onze poppen en was altijd bezig met lange haren. Hij werd ook vaak voor een meisje aangezien waar hij dan zo van kon balen.

Opluchting

Eigenlijk was het gewoon een opluchting. Ik voelde zeker aan dat er ‘iets’ met hem was. Maar ik kon het niet verklaren, totdat hij met zijn verhaal kwam. Hij had het over het transformatieproces dat in gang gezet zou gaan worden. Dat maakte echt indruk. Ik heb letterlijk gezegd: “Als jij denkt dat je dan gelukkig wordt, dan moet je dat doen! Het is jouw leven.”

Toen wij het later aan mijn vader vertelden, schoten de tranen in zijn ogen. Ik had er niet bij stil gestaan hoe dit voor een ouder is. Ik wenste mijn neef gewoon een gelukkig leven toe!

Hij is nu een zij, en een knappe verschijning. Ik heb deze gebeurtenis altijd met me meegedragen. Gelukkig zijn in je leven omdat je jezelf kan en mag zijn, is zo belangrijk. Luister naar je hart! Soms is daar een letterlijke ingreep voor nodig.

Verandering

Voor iedereen die hier mee te maken krijgt is zo’n verandering lifechanging. Wat maak je mee als je partner waarmee je getrouwd bent besluit zijn hart te volgen en van man naar vrouw wil transformeren? Hoe ga je hier mee om? Hoe is dit voor je kinderen?

Moet je hier zelf doorheen, of is er begeleiding? Wat vinden de mensen om je heen hiervan? Kun je je verhaal wel kwijt?

Patricia van Laerhoven

Patricia van Laerhoven kan hierover meepraten. Zij maakte dit mee met haar man Koen. Koen voelt zich al jaren vrouw en besloot het transformatieproces te ondergaan. Maar Patricia onderging natuurlijk zelf ook een transformatie. Ik vind dat zooooo knap van deze inspirerende vrouw!

Omdat Patricia met bijna niemand over hun proces kon praten, besloot zij hun ervaring op te schrijven in een boek. Het is een kinderboek op rijm geworden. Het heet: “Karlijn, het konijn in een caviavacht”, over een transgender konijntje. Een duidelijk verhaal met mooie illustraties van Karen Claassen.

Opnieuw trouwen

Nu is Koen Kim geworden en Patricia en Kim gaan elkaar op 9 september a.s. opnieuw het ja-woord geven. Fantastisch he? Ik wens hen heel veel geluk in hun verdere leven samen.

Inspiratiecafé bij OPJEPLAETS

Omdat dit zo’n prachtig verhaal is over jezelf zijn, gelukkig zijn en verandering, hebben wij Patricia gevraagd haar verhaal te komen vertellen bij OPJEPLAETS in het inspiratiecafé op woensdagavond 30 september.

Met hetinspiratiecafé willen wij mensen kracht geven om om te gaan met grote veranderingen in je leven. Patricia is onze eerste spreekster.

We bieden deze lezing aan voor 7,50 p.p. Inloop is om 19:00u en we beginnen om 19:30u.

De koffie staat klaar. We hebben plaats voor 10 personen i.v.m. de coronaregels. Schrijf je hier in.

 

 

 

 

 

 

 

Zonnekind

Deze blog schreef ik 7 jaar geleden op devolgendestap.eu over de bijzondere dag 11 augustus 1999, de dag dat Carel aan zijn hartje geopereerd werd:

Aangeboren hartafwijking

Carel is geboren met het syndroom van Down en een aangeboren hartafwijking. Vandaag moesten we weer op controle bij de cardioloog in het Umc Radboud in Nijmegen. Carel heeft een tetralogie van Fallot. Een baby met Fallot wordt geboren met vier hartafwijkingen tegelijk:

  1. de longslagader is te smal;
  2. de lichaamsslagader (aorta) zit te ver naar rechts;
  3. er zit een groot gat tussen de twee kamers van het hart (ventrikelseptumdefect)
  4. de rechterhartkamer heeft een te dikke spierwand.

Doordat er van alles mis gaat in het hart krijgt het lichaam te weinig zuurstofrijk bloed. Dit geeft verschijnselen zoals blauw zien en benauwdheid. Er is een open hart operatie nodig.

Zonsverduistering

De dag dat Carel (9 maanden oud) geopereerd werd was 11 augustus 1999. De dag van een volledige zonsverduistering. Terwijl wij de zonsverduistering keken in het centrum van Nijmegen en ons letterlijk klein voelden op onze Aarde en in het Universum, gebeurde er iets verderop een groot wonder.

Onze chirurg, Dr. Singh komt uit Pakistan en legt ons de avond voor de operatie rustig uit wat hij gaat doen. Er is een kans van 5 % dat het kind overlijdt en er is een kans op een pacemaker als hij een bepaalde verbinding mocht lossnijden want elk hart is uniek. Hij gaat het gat tussen de kamers (VSD) met Goretex dichtmaken. De vernauwing van de longslagader laat hij zitten. We waren op van de zenuwen, wachtend op een telefoontje van Dr. Singh. Uiteindelijk belde hij op met goed nieuws: de operatie was geslaagd. Na 10 dagen mocht die schat van ons alweer naar huis. De verpleegsters waren blij voor ons, maar wilden dat vrolijke ventje eigenlijk niet missen! Carel ging daarna sterk vooruit, van 9 voedingen per dag naar 6! Eindelijk had hij energie!

Controle in het Radboud

Nu moeten we elke twee jaar op controle in t Radboud. De eerste echo’s gingen behoorlijk gespannen, Carel begreep niet goed wat men ging doen. Hoe ANDERS was dat vandaag bij het transitiespreekuur! Carel deed zelf zijn shirt uit en ging rustig op het bed liggen voor het hartfilmpje. Zo ook bij de echo. Wat een grote jongen!

Daarna de bespreking: goed nieuws, Dr. Singh heeft de reconstructie perfect uitgevoerd, de vernauwing in de longslagader zit er nog, maar de klep werkt nog redelijk tot goed.  Het stukje Goretex zit nog perfect vast. De cardioloog zei dat Dr. Singh een avantgardistische chirurg is geweest, een longslagaderklepbesparende operatie doen, was toen heel bijzonder. Men had anders waarschijnlijk binnen enkele jaren een donorklep moeten plaatsen, middels een open hart operatie. Dat is nu mooi niet aan de orde. Volgend jaar nog één transitiespreekuur en dan mag Carel naar de volwassenencardiologie.

Dankbaar

Ik prijs me gelukkig met de hartchirurgie die wij hebben in Nederland. Als Carel tien jaar eerder geboren was, had hij aan deze aandoening niet geholpen kunnen worden, is ons verteld.

Wil je meer weten over tetralogie van Fallot, klik hier.

 

echo

Er is veel geld nodig voor onderzoek, steun daarom de hartstichting!

Alvast bedankt.

UPDATE 2019: nog steeds is alles perfect in orde, die tweede operatie zal niet nodig zijn, hoe fijn!!

 

Samen in liefde en verbondenheid

Corona

Dat je nooit kunt voorspellen hoe de toekomst er uit ziet, is de afgelopen weken wel gebleken. Vol enthousiasme hebben wij ons gestort op ons project OPJEPLAETS. De ruwbouw is afgerond en nu hebben we de interieurbouwer aan het werk gezet evenals de setdresser die een deel van de inrichting bij elkaar zal zoeken. We zijn begonnen met schilderen en het wordt mooi! Maar nu lijkt alles stil te staan.

Spannend

Theaters zijn gesloten, voetbalwedstrijden gaan niet door, de scholen zijn dicht en we mogen geen sociale contacten hebben, geen knuffels geven of handen schudden. Voor onze Carel onmogelijk. Carel is de grootste knuffelbeer die er is! Maar Carel valt ook in de risicogroep, Carel is hartpatiënt en net herstellend van een sanerende ooroperatie. (cholesteatoom). Dat maakt deze situatie waar we met zijn allen in zijn beland wel heel spannend.

Samen sterk

Het wordt een uitdaging. Er zal een reden zijn waarom dit gebeurt. Corona laat ons terugkeren in onszelf. Even weg uit ons drukke bestaan. Nu is het belangrijk dat we niet in de angst gaan zitten. Die frequentie is niet goed en tast ons immuunsysteem aan. Dus zullen wij collectief in liefde en verbondenheid dit kunnen dragen. Dan zitten we op het goede niveau. Help een ander, daar waar het kan en ga niet hamsteren. Laten we proberen in verbinding te blijven, even zonder fysiek contact. Dat keert straks wel weer terug.

Wij gaan door met OPJEPLAETS neerzetten zolang wij ons gezond voelen. Want we zijn ervan overtuigd dat we iets moois aan het creëren zijn. Hopelijk tot snel, in goede gezondheid. Veel liefs van ons. ACE.

 

Dag DWDD!

De wereld draait door

O wat vind ik het jammer dat het programma waar ik superfan van ben, stopt! En al snel ook. Welk programma gaat dit gat vullen?

Elke dag kijken wij naar Matthijs van Nieuwkerk, de snelste autocuelezer van Nederland. Er zijn altijd inspirerende gasten aanwezig en prachtige muziekmomenten.

Er worden kritische vragen gesteld door Matthijs en deskundigen geven hier heldere antwoorden op. Begrijpelijk voor jong en oud.

Matthijs zegt zelf: “DWDD was een weergaloos avontuur, waarin ik veel dromen heb zien uitkomen. We hebben in die dagelijkse driekwartier televisie veel bedacht, veel gedurfd, veel voor mekaar gebokst. Nu wil ik het roer nog een keer omgooien. Ik hijs de zeilen.” (uit:Panorama)

Blogs

Vaak waren de onderwerpen of personen aanleiding voor mijn blogs. Denk aan Willem Wilmink’s Frekie. Of Griet Op de Beeck die zo openhartig was over seksueel misbruik en therapie. Niet te vergeten een blog over positiviteit naar aanleiding van het overlijden van Hans Rosling, statisticus.

En genoten heb ik van Jan Terlouw die voor jongeren zijn verhaal vertelt op scholen over de oorlogswinter en dat we zuinig moeten zijn op onze Aarde.

Prachtige uitzendingen over David Bowie, mijn held. En Ivo van Hove zat maar mooi bij Matthijs aan tafel zodat ik mijn verdriet over David’s dood kon delen, er niet alleen mee zat. Samen gehuild.

DWDD University

Veel heb ik opgestoken van Professor Robbert Dijkgraaf in DWDD University. Ook een prachtprogramma. Wat keek ik daar graag naar. Wat heb ik veel mogen leren die afgelopen 15 seizoenen DWDD en ook veel mogen lachen met LuckyTV. Ik mis het nu al.

Kadootje

Vakkundig en sympathiek, zo mag je Matthijs wat mij betreft gerust noemen, gevoelig ook. Met hart en ziel heeft hij DWDD gemaakt. DANK!

Daarom heb ik hem mijn geefboekje gestuurd. Ik hoop dat hij het mooi zal vinden <3

Gelukkig gaat hij nog niet van de buis verdwijnen. Op zaterdagavond zal er een nieuw programma komen. Ik ben benieuwd.

Hoe dan ook, met of zonder DWDD…. de wereld draait doorrrrr

Oplevering van ons pand

Blog op OpjePlaets.nl 9 januari 2020:

De Plaetse 85 te Brandevoort

Gisteren 8 januari (! David Bowies geboortedag !) was het zo ver. De oplevering van ons pand in het winkelcentrum van Brandevoort stond gepland. We waren al een keer binnen geweest maar nu was het voor het echt.

Alles eens goed bekeken, de maten nog eens in ons opgenomen en goed naar de lichtinval gekeken, zo nodig voor de openheid te krijgen voor de vrije toegankelijke ontmoetingsplek die wij voor ogen hebben met OpjePlaets. Verder natuurlijk de meterstanden samen met makelaar Eduard Hettema opgenomen. Een fijne man overigens.

 

 

 

 

 

Verbouwing

Er zal flink verbouwd moeten worden dus we zijn nog steeds bezig met fondsenwerving. Gelukkig zijn er al enkele toezeggingen en er zijn wat bedrijven die ons steunen. Ontzettend fijn allemaal. We zijn hier dan ook heel dankbaar voor. Op deze manier kunnen we onze plannen gaan realiseren.

Wijkraad en winkeliersvereniging

We zijn ook hartelijk ontvangen door de wijkraad enkele weken geleden en het eerste contact met Jet Uijen de voorzitter van de winkeliersvereniging was ook erg fijn.

We gaan er samen wat moois van maken! Voor Brandevoorters, door Brandevoorters.