De wijze woorden van Carel

Het boek is af

Ik vind het zo fijn dat het boek ‘De wijze woorden van Carel’, waar ik al een paar jaar aan werk, nu eindelijk bij de drukker ligt.

In het boek beschrijf ik hoe Carel, die geboren is met het syndroom van Down, in ons leven is gekomen en wat ik allemaal heb meegemaakt met hem. Het gaat ook over de zoektocht naar verbale communicatie met hem.

Carel had een ander plan voor mij. Doordat ik gedwongen werd te gaan voelen, want je wil je kind begrijpen, kregen wij op een ander niveau een intens contact. Hij gebruikte hiervoor muziek en soms stuurde hij beelden mee die ik oppikte. Het is een mooie reis!

Zielsmissie

Het uitbrengen van dit boek voelt als een zielsmissie. Carel wil praten! Carel wil verkondigen! Gelukkig is dit gelukt met hulp van die lieve Myrna Bouwmans die op zielsniveau contact maakt. Zij stemt af op Carel en typt uit wat hij zegt. Het zijn prachtige woorden die ons helpen bewuster te leven. Ik heb aangevoeld dat deze woorden de wereld in moeten. Vandaar dit boek.

Tipje van de sluier

Een tipje van de sluier staat al op deze site. Het is één van de afstemmingen met Myrna vlak voor Carels 23ste verjaardag. Wil je die lezen? Klik dan hier.

Inspiratiecafé

Ik zal in juni het boek presenteren in het inspiratiecafé van OPJEPLAETS. De precieze datum weet ik nog niet. Waarschijnlijk 1 juni om 13:30u en om 19:00u. Om half twee zal Carel dan aanwezig zijn. We vinden het allebei superspannend maar doen het graag.

Veel dank aan die lieve Myrna! Lees hier meer over haar en het werk dat zij doet.

 

Voorvertoning van krot tot vinex

Brandevoort op tv

Afgelopen december hadden wij bij OPJEPLAETS een filmploeg over de vloer van het programma NTR Andere Tijden. Zij waren ons mooie Brandevoort aan het vastleggen voor de serie over 100 jaar wonen in Nederland, ‘van krot tot vinex’.

Eric werd geïnterviewd door Mariëlle Tweebeeke, een held van mij, over het wonen en ondernemen in Brandevoort. Daarna mochten wij de lunch verzorgen voor de hele crew. Oud wethouder meneer Jonkers werd ook geïnterviewd over deze gerealiseerde Vinex-wijk.

Kijkavond op 23 februari

Door de programmamakers werd ons gevraagd of wij een kijkavond konden organiseren voor wijkbewoners en andere betrokkenen voorafgaand aan de uitzending op televisie. Dat wilden wij graag doen in ons inspiratiecafé en die avond vond met ondersteuning van het ondernemersfonds plaats op 23 februari 2023.

Het was een mooie avond, met zeker ook kritische noten. Ontzettend dankbaar zijn wij dat we een aantal vaste klanten van OPJEPLAETS mochten ontvangen en met veel nieuwe mensen hebben kennisgemaakt. We willen dit soort bijeenkomsten graag blijven organiseren zodat we wat meer dingen van de grond krijgen en dat onze wijk meer gaat leven.

Dankjulliewel

Dank aan de mensen van NTR voor het maken van de prachtige serie ‘van krot tot vinex’ die met veel liefde en aandacht is gemaakt.

Hier kun je de serie terugkijken.

 

 

Dag lieve Tonnie

Dag lieve Tonnie <3

Tonnie kwam elke dinsdag voor Carel. Zij zag mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden. Ze nam hem vaak mee naar haar huis.Carel mocht mee tanken, de auto wassen, boodschappen doen, een eitje klutsen en bakken of een pannenkoek. Een terrasje pikken bij de Hut van Mie Pils. Samen de hond Clannad uitlaten. Dat was heel spannend in het begin maar het ging steeds beter. Tot wij hoorden dat Clannad ziek was en uit zijn lijden zou worden verlost. Heel verdrietig en ik zag wel dat Tonnie daar een flinke knauw van had gekregen. Carel miste Clannad ook, wel nog fijne boswandelingen maken maar zonder hond. Als hij andere honden zag spelen in het water wees hij en riep hij “Clannad’!.

Een engel op aarde

Bij toeval had Carel Tonnie op de allstars-vakantie in Zeeland als begeleider. Vorig jaar. Samen een mooie tijd gehad met als klap op de vuurpijl een helicoptervlucht! Dat was gaaf ondanks die bange mama. Het nieuws dat je ongeneeslijk ziek was sloeg in als een bom. Je had niet veel tijd meer werd er gezegd. Ik heb je toen nog een keer gesproken en heb je gezegd dat je een engel op aarde bent. Maar jij gaf mij een compliment terug. ‘Vind je dat echt? zei je verbaasd. Je vond het zo knap dat de ouders hun kind aan jou durfden toe te vertrouwen. Deze vakantie kon je al niet meer mee.

De afdruk blijft

Het was dus ontzettend schrikken toen het telefoontje kwam dat je al was heengegaan. Lieve Tonnie, ik koester de gesprekken die wij samen elke dinsdagochtend hadden, die waren soms best diepgaand. Je hebt een enorme indruk op ons gemaakt. Niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk. Je hebt door een natte broek (!) een afdruk op een van onze witte stoelen achtergelaten. Het lijkt op een veertje. Je wilde de stoel wel vervangen. Maar dat was niet mogelijk. Ze zijn uit de collectie. Na wat poetspogingen bleek dat Ik het er niet af kreeg en zei ‘dit zal wel zo moeten zijn’. Dus Tonnie jouw stoel staat voor altijd bij ons aan tafel, helaas leeg. Dank dat je deel was van ons leven.

Uitvaart

Morgen is de uitvaart bij de Hut van Mie Pils. Dat was nog een wens van jou, zo vertelde je mij. Fijn dat het die plek mag zijn. Je kwam er vaak met Carel. Met zijn drietjes gaan wij afscheid van je nemen. We zullen nog vaak aan je denken. De herinneringen gaan nooit weg. Dag!

 

Een mooi 2022!

Dankbaar

Lieve mensen, een nieuw jaar staat voor de deur. We nemen afscheid van het oude jaar. Een jaar waarin veel is gebeurd.

Bij OPJEPLAETS waar wij ons met hart en ziel voor inzetten, werden wij geheel onverwacht gehuldigd tot held van Helmond. Iets waar we ontzettend trots op zijn en vooral ook dankbaar voor zijn. We zijn blij dat we zo’n mooie rol mogen vervullen in onze eigen wijk en we zijn gezegend dat we zoveel mooie momenten mogen beleven met Carel, Luca en Quincy in de dagbesteding van OPJEPLAETS.

Lockdown

Het valt nu natuurlijk even niet mee nu we in de derde lockdown zitten. Maar wij zitten niet stil. We blijven doorgaan met OPJEPLAETS ook al zijn we nu alleen maar open voor afhaaltosti’s. Gelukkig mag ook de dagbesteding doorgaan.

Afgelopen jaar ben ik begonnen te schrijven aan mijn tweede boek. Zoals enkelen van jullie weten was mijn eerste boek het geefboekje, dat mij zeer dierbaar is. Maar ook dit tweede boek komt recht uit mijn hart. Hier mag ook Carels stem spreken. Het wordt prachtig!

En als straks alles weer open mag, hopen we eindelijk eens wat workshops te kunnen organiseren. Eric is ook weer wat prachtige projecten aan het vormgeven, een vak waar hij zijn hart in kwijt kan. Supertof!

Fijne feestdagen

Er zijn dus mooie dingen gaande. Wij willen met ons drietjes dan ook graag iedereen een mooie kerst wensen en een goed uiteinde. Dag 2021! Hallo 2022!

Hartegroet van ACE.

 

 

 

 

Serious Request 2021

Het glazen huis keert terug!

Goed nieuws: het Glazen Huis keert terug! 3FM-dj’s Sander Hoogendoorn, Frank van der Lende, Jorien Renkema en Rob Janssen worden in Amersfoort opgesloten om platen te draaien voor geld. Dit voor het Wereld Natuur Fonds om Zuid-Amerikaanse regenwouden te beschermen en te herstellen.

Terugkeren naar de basis

3FM Serious Request gaat deels terug naar de basis van de actie en komt van 18 t/m 24 december weer vanaf één centrale plek waar het publiek de dj’s van dichtbij in actie kan zien, mochten de coronamaatregelen dit toelaten.

Tijdens deze editie staat klimaatverandering centraal en daarom staat het Glazen Huis dit jaar symbool voor een broeikas waarin de temperatuur letterlijk tot grote hoogte kan stijgen. Alleen het in Amersfoort aanwezige publiek kan deze temperatuur laten dalen door zich in te spannen in de kas die gekoppeld is aan het Glazen Huis. Ook worden rond het Glazen Huis tal van activiteiten georganiseerd waarmee geld opgehaald wordt voor het Wereld Natuur Fonds.

Vraag een plaat aan

Jij kan je steentje bijdragen aan het goede doel door als vanouds een plaat aan te vragen, een donatie te doen of zelf in actie te komen en je actie aan te melden via 3fm.nl/kominactie.

Bezoek 3fm.nl/seriousrequest voor meer informatie.

Hoera! Carel is jarig.

Carel vandaag 23 jaar 🙂 wat een feest!

Hoe hard gaan 23 jaren? Ze vliegen voorbij. Onze allerliefste jongeman van de hele wereld en het universum is vandaag 28 oktober jarig. Hoera!

Carel kwam turbulent ter wereld en ons leven is ook turbulent gebleven. Maar wat ben ik dankbaar dat hij er is. Een verrijking die ik mij nooit had kunnen voorstellen. Van harte gefeliciteerd lieverd en nog heel veel jaren zijn je gegund.

Afstemming met Myrna

Zoals ik een tijd geleden al heb aangegeven ben ik bezig met een boek over Carel en wat hij betekent in mijn leven.

Ik laat Myrna Bouwmans, die luisterkindsessies doet, Carel regelmatig lezen, op afstand. Daar komen prachtige woorden uit. De wijze woorden van Carel.

Myrna Bouwmans stemt af op Carels energie en communiceert met hem. Zij typt alle woorden uit.

Kado

En wat een kado kwam daar gisteren uit:

Afstemming Myrna en Carel 27 oktober 2021:

Lieve Carel, morgen ben je jarig, dan vieren we jouw geboortedag. Wil je daarover iets delen?

Als ik afstem op Carel, ervaar ik een diepe stilte. Ik zie hoe hij voor het raam zit, turend naar buiten. Hij glimlacht. Zachtjes neuriet hij ‘happy birthday’ en schommelt licht heen en weer. Af en toe wijst hij naar iets wat hij buiten ziet. Een vogel verschijnt dichtbij het raam. Carel kijkt en lacht. Alsof die twee elkaar kennen.  Als de vogel wegvliegt merkt Carel dat ik achter hem sta. Hij draait om en begroet me met een grote glimlach.

Hoi Myrna, zegt hij, komt op me af en geeft me een stevige knuffel.

Dag Carel, lieverd, wat fijn om je te zien, antwoord ik. Hoe gaat het met je? Je bent morgen jarig!

Hij knikt: dat klopt, en ik kijk er enorm naar uit.

Oh ja Carel, vertel eens, vraag ik.

Ik kijk er al langer naar uit Myrna, al een hele poos. Als het zo af en toe in mijn aandacht kwam, voelde ik me al blij en zo gezegend.

Gezegend?, vraag ik.

Ja Myrna, gezegend. Ik sta daar heel bewust bij stil. Het was even niet zo’n vanzelfsprekendheid dat ik er zou zijn. Ik heb destijds best even getwijfeld.

Hoe bedoel je Carel?, vraag ik.

Carel wijst naar boven: toen ik nog daar was. In de andere wereld. Ik wist wat me te wachten zou staan, en ik vond dat nogal wat. Maar ik wist ook dat ik geen andere keus had. Ik moest komen, en wel nú, in dit leven, in deze tijd waarin we nu leven, en vooral in dit lijf.

Jeetje Carel, zeg ik, dat raakt me wel. Had je het al zo voorzien? Wist je dit alles al?

Dat weten we toch allemaal Myrna, dat hoef ik jou toch niet uit te leggen. En hij lacht naar me.

Ja, dat is waar Carel, ik weet dat, jij weet dat, maar niet iedereen is daar bewust van. En ik kijk hem doordringend aan.

Ach Myrna, lieve lieve Myrna, daar hoeven we het nu niet over te hebben, dat weet je. Wat ik nog wel wil zeggen, en waar ik toch nog even op terug wil komen, is de zegening die ik voel. In iedere vezel van mijn lijf. Ik kan nu zeggen dat ik dankbaar ben in dit leven te mogen zijn. Ik had het niet willen missen.

Wat prachtig Carel, antwoord ik en vol een tinteling door mijn lijf gaan. Wil je daar alsjeblieft meer over delen? Wat had je bijvoorbeeld niet willen missen? Waarin voel jij de dankbaarheid?

Carel neemt me bij de hand en neemt me mee naar buiten.

Kom Myrna, zegt hij en trekt me lichtjes aan mijn blouse, kom we gaan naar buiten. Daar kom ik zo graag en dan vind ik de woorden makkelijker.

Carel loopt met me naar buiten, en snuift de frisse lucht op zodra hij buiten komt.

Voel je die wind Myrna? Voel je hoe fris hij is? Is het niet heerlijk dat er af en toe een flinke frisse wind door ons leven gaat? Maar oh oh, wat zijn we daar bang voor. Wat zijn we bang om ons vertrouwde wereldje los te laten. Wat zijn we bang om onze pijnen aan te kijken. Maar wat wil je dan? Blijven zoals het is? Ook als je weet dat het een verschrikkelijk iets is waar je in zit? Nee hoor, dan denk ik bij mezelf: kom maar op met de frisse wind! Spoel alles maar schoon. Spoel af en toe alles maar eens weg. Hup, van de tafel af! Weg ermee! En dan bedoel ik niet dat we moeten terugkijken naar wat we van de tafel hebben geveegd. Dat kunnen we ook zo goed hè? Nog even omkijken. Nog even terugkijken. Maar dan komt de twijfel. De onzekerheid of we wel het juiste hebben gedaan. En voor we het weten, hebben we het weer terug op tafel gelegd. We strijken het glad en gaan weer door.

Wat zeg je dat mooi Carel, zeg ik. Maar ik weet dat het voor veel mensen best heel moeilijk is om het oude vertrouwde achter te laten. Blijkbaar voelen we ons veilig om het toch weer op tafel te nemen. Inclusief mezelf hoor, dat zeg ik heel eerlijk.

Carel lacht: ik ook hoor, zegt hij, ik ook. Maar ik kan er steeds makkelijker om lachen. En weet je Myrna, wat hebben we eraan om steeds maar weer hetzelfde te herhalen? Ik ben voor de frisse wind.

Wat had je niet willen missen lieve Carel, in dit leven?, vraag ik.

Carel staat stil en denkt na.

Laat me daar even goed over nadenken Myrna, antwoord hij.

Wat ik niet had willen missen is in de eerste plaats het geluk om hier met deze ouders te zijn. Daarin voel ik zoveel geluk en dankbaarheid. Ik breng hen iets en zij mij.

Wat brengen ze jou?, vraag ik.

Rust, antwoord hij. Begrip. Respect. Daarin voel ik ook Myrna, dat ik het heel anders had kunnen treffen. Maar mijn ouders voelen zo goed wat ik nodig heb. Vooral begrenzing. Als ik het zelf niet voor elkaar krijg om de rust te vinden in mijn hoofd, weten zij wat er nodig is.

Wat is er dan nodig Carel? Wat heb jij dan nodig?, vraag ik.

Dat ze standvastig zijn. Heel duidelijk naar mij toe. Liefdevol maar met ferme toon tegen me praten. Weet je dat dit rust brengt in mijn hoofd. Het is de trilling in hun stem, de stevige trilling die ik dan op dat moment nodig heb. Dan lijkt het alsof de golfjes in mijn hoofd vlakker worden, rustiger. Ik heb dat nodig. Kort, ferm toespreken, dat kalmeert. Geen lange verhalen. Daar word ik alleen maar onrustiger van.

Mooi Carel, zeg ik. En je noemde respect. En begrip. Dat hebben ze je ook gebracht. Wat bedoel je daarmee?

Ik voel zoveel respect van hen naar mij toe. Dat ze mij volledig accepteren zoals ik ben. Ik weet dat ik niet altijd makkelijk ben voor hen, en veel van hen vraag, qua energie. Maar wel voel ik altijd het diepe respect dat zijn hebben voor wie ik ben. Maar niet alleen naar mij toe, maar naar al mijn broeders en zusters toe. Kijk eens wat ze opgezet hebben bij OpjePlaets. Ik voel daarin zo’n diep respect naar ons allemaal toe.

En wat breng jij hen Carel? Want dat noemde je ook.

Hij lacht: een hele grote uitdaging! De uitdaging om continu weer dingen van de tafel te durven vegen en maar weer aan te passen aan de situatie. Ik leer hen om dat maar te doen en te durven. Tenminste, dat hoop ik dan maar. Dat ze het aandurven om steeds maar weer de koers te veranderen, met de wind mee te zeilen. Als iets zwaar is aan het leven met mij is het de onvoorspelbaarheid en de continue veerkracht moeten hebben om weer de schouders eronder te zetten en door te gaan. Ik zie en weet dat ik soms veel van hen vraag. Emotioneel en fysiek. Dat weet ik, en dat vind ik niet altijd makkelijk. Maar ik weet dat zij het kunnen. Met elkaar. En wij met z’n drieën. We zijn een sterke drie-eenheid. Ik had nergens anders willen zijn dan hier, bij hen.

Ik zucht en laat zijn woorden in me binnenkomen.

Wat zeg je dit mooi lieve Carel, antwoord ik. Als ik je zo beluister is er dus veel waarvoor je dankbaar bent en dat morgen gevierd mag worden. Kijk je uit naar je verjaardag?

Ja, zegt hij, ik vind het leuk. Ik ben zo blij. Het voelt anders dan een jaar geleden. Ik kan er nu meer van genieten, denk ik.

Carel, zeg ik, als ik even voor mezelf mag spreken, zou ik op jouw verjaardag willen stilstaan bij alle boodschappen die je ons gegeven hebt de afgelopen tijd. Je hebt al zoveel gedeeld met ons. Je wijsheid, je inzichten en meer. Wil je daar nog iets over delen?

Het is een uitdagende tijd Myrna, zegt Carel, daar hebben we al veel over gepraat. En ik heb daar nog wel het één en ander over te vertellen, maar nu niet. Maar ik hoop en wens dat jullie vooral helder blijven. Helder blijven nadenken. Helder in je hoofd blijft. Wees je ervan bewust wat je in je hoofd stopt. Zoals het nu gaat, gaat het niet goed. Dat zie jij ook. Maar goed, dit was allemaal al voorzien. Dat wist ik al toen ik hier kwam, dat zei ik je al. Dat maakte dat ik enigszins twijfelde of ik dit wel wilde doorleven hier. Maar ik kon niet anders. Ik heb hiervoor gekozen. Zoals jij ervoor gekozen hebt, mijn ouders, iedereen. Maar blijf helder. Dat zou ik iedereen nog eens op het hart willen drukken. Hou je hoofd fris. Laat die wind maar waaien. Gooi het maar van tafel, en laat het dan daar. Haal het niet meer terug. Leg er iets anders voor in de plaats terug. Of hou het eens bij een lege tafel. Ook niks mis mee. Blijf helder. Helder nadenken.

Dank je lieve Carel, zeg ik. Ik wens je een hele fijne verjaardag morgen. En een prachtig nieuw levensjaar.

Hij lacht en knikt.

Jij ook, zegt hij.

Ik ben nog niet jarig, lach ik.

Bijna Myrna, bijna.

Gelukkig en gezegend

Ik ben een gelukkig mens en ook gezegend, net als Carel. Zo fantastisch dat we weer samen dit leven mogen leven. En met het aankomende boek zullen wij eens een frisse wind laten waaien!! Wordt vervolgd.

Met heel veel dank aan die lieve Myrna! Lees hier meer over haar.

Held van Helmond

Blog op opjeplaets 25 September 2021:

Vereerd

Hoe leuk is het als je in je vakantie een mailtje krijgt dat je een held bent geworden? OPJEPLAETS maakte het afgelopen vakantie mee.

De gemeente Helmond is trots op zijn inwoners en aanpakkers die hun ideeën realiseren. Uit dankbaarheid worden deze mensen in het zonnetje gezet en krijgen de titel: ‘Held van Helmond’.

Video

In augustus kreeg OPJEPLAETS een hele filmploeg over de vloer om de huldiging vast te leggen. Het werd een mooi feestje. We hebben een interview gegeven en laten zien welk werk wij doen. Wat was het spannend! Ook een beetje ongemakkelijk, het past niet zo bij ons om de held uit te hangen. Wij zijn altijd bescheiden.

Opsteker

In ieder geval zijn wij dankbaar dat we dit werk mogen doen en we zijn zeer trots met deze opsteker van de gemeente Helmond.

Hieronder zie je hoe het is geworden. Heel mooi vinden wij zelf!

 

 

Global Goals

Om duurzame ontwikkeling wereldwijd op de agenda te zetten, hebben de Verenigde Naties 17 Global Goals opgesteld. Dit zijn wereldwijde duurzaamheidsdoelen die in 2030 (grotendeels) behaald moeten zijn.

En het mooie is: iedereen, ja, íedereen kan meehelpen om de eindstreep met succes te halen. Klik op deze link om te zien welke 17 duurzaamheidsdoelen zijn opgesteld.

Verbondenheid

Allerliefste jongeman

Elke ochtend als ik Carel uit bed haal, knuffelen wij intens en zeg ik altijd: ´Allerliefste jongeman van de hele wereld en het universum, dat ben jij Carel.’

Carel pakt dan altijd mijn vingers en wil dan dat ik kriebel in zijn handpalmen. Daarna moeten we altijd lachen. Dan loop ik naar beneden en dan zegt Carel ‘spring’ en ‘plons’. En dan spring ik van de laatste tree van de trap! Hoe mooi is dat begin van de dag?

Dat ‘spring’ en ‘plons’ zegt hij wel vaker. Dat zal vast iets betekenen.

Ziekenhuis

Afgelopen maandag moesten wij naar het Radboudziekenhuis in Nijmegen. Hij moest nuchter komen ivm een MRI scan onder narcose. Ook in coronatijd kon dit onderzoek door gaan. Gelukkig maar want Carel zit weer vaak met zijn handen op zijn oren en zoemt dan of maakt andere geluiden. En het is moeilijk bepalen of dat iets medisch is, of dat het reguleren is vanuit hemzelf.

Carel heeft in december 2019 een ooroperatie gehad voor een vrij ernstige aandoening: cholesteatoom. Nu kreeg hij ter controle deze MRIscan.

Omdat hij nuchter moest komen en wij niet uit ons huis kunnen vertrekken zonder te eten, had ik een familiekamer geboekt voor de zondagavond.

‘Spannend’ en ‘leuk’ combineren gaat best goed. Zo hebben we naar het schaatsen gekeken en een toastje met kaas en filet americain gegeten. Daarna wraps gemaakt met kip, sla en tomaat. Carels lievelingseten.

Samen wakker en verbonden

Op de familiekamer stond een tweepersoonsbed en een slaapbank. Carel legde zijn knuffelaap en Mickey Mouse in het tweepersoonsbed. Hij sliep daar! Dus mama naast Carel en papa op de slaapbank.

Midden in de nacht zei Carel ineens ‘Hai’ tegen mij en gaf mij een zo intense knuffel! Ik werd overmand door zoveel liefde en voelde onze eeuwige verbondenheid. Wij kennen elkaar al langer dan dit leven en dat voelde ik zo duidelijk in dit moment. Zo bijzonder! Ik kreeg tranen van geluk in mijn ogen. En van dankbaarheid ook. Dankbaar dat wij opnieuw een leven mogen delen.

Vriendelijke vriend

De volgende dag naar het Radboud. Carel zegt tegen iedereen die hij tegen komt in de gangen “Hai’ en tovert bij iedereen een lach op zijn gezicht, dat is best te zien hoor, ondanks de mondkapjes! En sommigen zeggen ook ‘Hai’ terug of zwaaien even. Dan voel ik me wel een trotse mama!

We liepen naar de afdeling waar Carel zou worden opgenomen. Toen we ons meldden werden we toch naar een andere verdieping gestuurd. Op de andere verpleegafdeling werden we opgewacht door zuster Esther. Carel was er klaar voor. Hij ging meteen op het bed liggen onder de deken maar hij moest nog ff wachten. Zo’n anderhalf uur. Toch hield hij het goed vol. De controles werden gedaan en waren goed. Ondertussen luisterde Carel naar ‘de wielen van de bus’ in allerlei talen op mijn telefoon.

Toen het tijd was, met het bed en Carel erin door de gangen racen, dat was pas leuk! Ook daar weer tegen iedereen ‘Hai’ gezegd.

Onder narcose

Gelukkig hadden we het kapje geregeld en daarna pas een infuus. Dat ging allemaal goed. MRI ook goed gelukt. Het is nog wachten op de uitslag na een nieuwe gehoortest. Daarvoor moeten we nog een keertje terug komen.

Op de verkoeverkamer werd nog bloed afgenomen, altijd spannend, want meestal trekt Carel alles van zijn lijf. Maar nu liet hij het infuus zitten. Ik haalde voorzichtig de neusslang eruit en zong ‘de wielen van de bus’. Dat vond hij fijn en hij leek opgelucht. Daarna kreeg Carel een waterijsje en hij werd langzaamaan goed wakker. Kanjer!

Er waren twee aardige verplegers Dirk-Jan en Joop. Joop liet even zijn gezicht zien door het mondkapje af te doen. Speciaal voor Carel. Hij begon zich steeds meer op zijn gemak te voelen. Toen wilde de meneer naast hem Carel graag zien en deed het gordijn open. Hij zei dat hij Ron heette. Carel wees naar zijn oor en zei ‘oor’! Zowel Ron als de verplegers werden vrolijk van Carel. Zo fijn!

Het duurde even voordat we werden opgehaald maar zo kon Carel goed wakker worden. Daarna zijn we nog even wezen eten in het grote restaurant waar bijna niemand was. Toch was het een fijne afsluiting van de dag. Het Radboudziekenhuis is echt een fijn ziekenhuis, je merkt aan alles dat zij er voor je zijn. Het gaat over samen kennis delen en leren. Top!

De sprong

Over kennis delen en leren gesproken, staat er nog wat moois op de planning. Dit jaar wagen we de sprong waar Carel het over heeft. Ik ga de woorden die Carel ‘spreekt’ met Myrna bundelen. Myrna Bouwmans, die Carel op zielsniveau leest, zal ik in een volgende blog voorstellen.

Het is fantastisch mooi wat Carel allemaal vertelt en ik vind het zo fijn dat zijn woorden er nu op deze manier uit mogen komen. Na zoveel jaren. Wordt vervolgd!

UPDATE: Er is na de scan geen restcholesteatoom gevonden. Dat is echt geweldig nieuws. We hopen dat het zo blijft! Nieuwe scan over twee jaar.

 

 

 

 

Serious Request 2020

The Lifeline

Met 3FM Serious Request: The Lifeline 2020 komt 3FM dit jaar in actie voor het Rode Kruis dat medische hulpverleners ontlast en verspreiding van corona tegengaat. In de week voor kerst (van 18 t/m 24 december) zijn drie dj-teams in lockdown gegaan vanaf Vliegveld Twenthe Evenementenlocatie om geld in te zamelen voor het Rode Kruis.

Hoogspanning

Overal staan hulpverleners, lokale klinieken en ziekenhuizen onder hoogspanning als gevolg van de coronapandemie. Zij zijn overbelast, vaak met desastreuze gevolgen. De opbrengst van 3FM Serious Request: The Lifeline 2020 gaat naar het Rode Kruis, dat zich in Nederland en in het buitenland inzet om die druk op hulpverleners te verlichten met mensen en middelen. Ook helpt het Rode Kruis de verspreiding van corona tegen te gaan.

Lopen, lopen, lopen

Er gaan kilometers gelopen worden om zoveel mogelijk geld in te zamelen. Vanwege corona mag dit nu niet door het hele land, zoals in voorgaande jaren.

Je mag zelf een actie opzetten of direct doneren. Je kunt ook een plaat aanvragen waar je voor betaalt.

Helden

Zoals ieder jaar vraag ik “Heroes” van David Bowie aan. Een van de meest overstijgende platen van David. Hij is al gedraaid maar sinds gisteren wordt gevraagd deze plaat aan te vragen als je wil doneren. Een idee van dj Sander Hoogendoorn. Zijn moeder werkt in de zorg en zijn vader vroeg in de uitzending “Heroes” aan.

“Heroes” wordt dan nog een keer gedraaid als eerbetoon, op donderdag 9:45u. Een nationaal moment voor helden in de zorg.

We kunnen allemaal helden zijn, even for just one day.

Ik zeg altijd: “This song crosses every border, and then what is left is love”.

Gisteren was de tussenstand 804.328 EURO! Doe nog mee om zoveel mogelijk geld op te halen.

UPDATE: Wat een fantastisch moment, HEROES, ook werden de groene harten als dank geprojecteerd op Ahoy, Ziggodome en andere gebouwen. Ik moest net als dj Sander Hoogendoorn een traantje wegpinken.

Eindstand:

 

Van Koen naar Kim

Geboren als jongen

Wat zou jij doen als je als jongen geboren wordt maar voelt dat je een meisje bent? Een vraag waar transgenders vaak een leven lang mee worstelen.

Ze voelen zich een buitenstaander en praten hier niet over met anderen omdat ze zich schamen of het zelf niet eens begrijpen, laat staan dat een ander het begrijpt. Je wil je ouders geen pijn doen. Blijft zelf maar rond lopen met dit gevoel.

De meesten leven hun leven als jongen, daarna man, vervolgens vader. Maar het vrouwzijn-gevoel blijft. Sommigen worden doodongelukkig.

Zelf heb ik een neef die toen hij in de puberteit zat, aangaf zich altijd een meisje te hebben gevoeld. Ik weet nog als de dag van gisteren dat hij dat kwam vertellen tegen mij en mijn zus. (dit was eind jaren tachtig, begin negentig) Eigenlijk viel toen alles op zijn plaats!

Hij vertoonde namelijk vaak meisjesgedrag. Speelde graag met onze poppen en was altijd bezig met lange haren. Hij werd ook vaak voor een meisje aangezien waar hij dan zo van kon balen.

Opluchting

Eigenlijk was het gewoon een opluchting. Ik voelde zeker aan dat er ‘iets’ met hem was. Maar ik kon het niet verklaren, totdat hij met zijn verhaal kwam. Hij had het over het transformatieproces dat in gang gezet zou gaan worden. Dat maakte echt indruk. Ik heb letterlijk gezegd: “Als jij denkt dat je dan gelukkig wordt, dan moet je dat doen! Het is jouw leven.”

Toen wij het later aan mijn vader vertelden, schoten de tranen in zijn ogen. Ik had er niet bij stil gestaan hoe dit voor een ouder is. Ik wenste mijn neef gewoon een gelukkig leven toe!

Hij is nu een zij, en een knappe verschijning. Ik heb deze gebeurtenis altijd met me meegedragen. Gelukkig zijn in je leven omdat je jezelf kan en mag zijn, is zo belangrijk. Luister naar je hart! Soms is daar een letterlijke ingreep voor nodig.

Verandering

Voor iedereen die hier mee te maken krijgt is zo’n verandering lifechanging. Wat maak je mee als je partner waarmee je getrouwd bent besluit zijn hart te volgen en van man naar vrouw wil transformeren? Hoe ga je hier mee om? Hoe is dit voor je kinderen?

Moet je hier zelf doorheen, of is er begeleiding? Wat vinden de mensen om je heen hiervan? Kun je je verhaal wel kwijt?

Patricia van Laerhoven

Patricia van Laerhoven kan hierover meepraten. Zij maakte dit mee met haar man Koen. Koen voelt zich al jaren vrouw en besloot het transformatieproces te ondergaan. Maar Patricia onderging natuurlijk zelf ook een transformatie. Ik vind dat zooooo knap van deze inspirerende vrouw!

Omdat Patricia met bijna niemand over hun proces kon praten, besloot zij hun ervaring op te schrijven in een boek. Het is een kinderboek op rijm geworden. Het heet: “Karlijn, het konijn in een caviavacht”, over een transgender konijntje. Een duidelijk verhaal met mooie illustraties van Karen Claassen.

Opnieuw trouwen

Nu is Koen Kim geworden en Patricia en Kim gaan elkaar op 9 september a.s. opnieuw het ja-woord geven. Fantastisch he? Ik wens hen heel veel geluk in hun verdere leven samen.

Inspiratiecafé bij OPJEPLAETS

Omdat dit zo’n prachtig verhaal is over jezelf zijn, gelukkig zijn en verandering, hebben wij Patricia gevraagd haar verhaal te komen vertellen bij OPJEPLAETS in het inspiratiecafé op woensdagavond 30 september.

Met hetinspiratiecafé willen wij mensen kracht geven om om te gaan met grote veranderingen in je leven. Patricia is onze eerste spreekster.

We bieden deze lezing aan voor 7,50 p.p. Inloop is om 19:00u en we beginnen om 19:30u.

De koffie staat klaar. We hebben plaats voor 10 personen i.v.m. de coronaregels. Schrijf je hier in.