Bevrijdingsdag

Blog op devolgendestap.eu op 5 mei 2014

Vandaag is het 5 mei

Ik werd vanmorgen wakker uit een droom door het geluid van de stofzuiger. Carel was aan het stofzuigen op de overloop. Ik wreef de slaap uit mijn ogen en keek naar Eric die wel wakker was maar gewoon bleef liggen (mijn perceptie).Toen liep ik naar beneden en zette samen met Carel de stofzuiger uit. Carel hielp mee met opruimen en ging toen mee naar onze slaapkamer. Hij pakte mijn telefoon en ging in bed liggen kijken naar de filmpjes van de vakantie. Hij verheugde zich er helemaal op. Ik wilde eigenlijk nog even slapen, het was kwart over zeven!

Ik dacht: ‘Vandaag is het 5 mei, bevrijdingsdag. Wat betekent dat voor mij?’

Het is zo fijn om vrij te zijn. Vrij om te zijn wie je bent. Bevrijd zijn van je verleden en leven in het nu. Daarvoor moet je eerst weten, beter gezegd ontdekken hoe je daar kunt komen.

Verjaardag

We vierden de verjaardag van Carel op een zondagmiddag. Ik was de hele week al in de weer. Het huis schoonmaken, boodschappen doen en traktatie maken. We kregen veel bezoek. Mijn ouders en mijn broer en zus kwamen ook. Op een gegeven moment  toen de drukte op een hoogtepunt was, zei Eric doodleuk: ‘ik ga even buiten foto’s maken met mijn nichtje.’ En hop weg waren ze, mij alleen achterlatend met een huis vol mensen. Ik stond er alleen voor. Ik zorgde voor iedereen, hebben ze te drinken en hebben ze te eten? Er liepen ook nog kinderen rond die nog geen gebak hadden gehad. Ik had handen tekort. Toen Eric terug kwam kon ik even gaan zitten. Even een wijntje en nog een. Het was toch gezellig?  Toen het al avond was, kregen we het over de zorg van Carel. Ik vertelde tegen mijn ouders dat ik op mijn tenen liep en het eigenlijk niet meer aankon. Ik huilde wanhopig en onbedaarlijk. Ik wilde zo graag begrip voor mijn situatie. Mijn moeder zei: ‘Och kind!’ ‘En mijn vader zei: Nou dan moet ie maar naar een instelling!’ Daar was ik het echt niet mee eens, gewoon ontkennen!
Uiteindelijk gingen mijn ouders en zus naar huis. Ik ging vol emotie naar bed. Eric lag er al in, hij had ook Carel in bed gelegd.

Oude pijn

De volgende dag besprak ik het hele voorval met Eric. Hij zei: ‘Hoe voelde jij je toen je zo wanhopig aan het huilen was? Ga eens terug naar dat gevoel.’ Ik huilde weer, wat een verdriet! En wanhoop. Toen kwam het gevoel weer boven, pats, je zo verlaten voelen. Alleen en verlaten. Toen zei Eric: ‘dat is nou oude pijn, Angelique.’
Daar kon ik eindelijk wat mee. Ik had dit vaker gevoeld maar kon het niet benoemen. Oude pijn doorvoelen is de eerste stap om je verleden los te laten. Het is niet nu. Je voelde je zo als kind. Toen kon je niet zelf beslissen. Je was afhankelijk van je ouders. Nu als volwassene wel. Je kunt  je eigen beslissingen nemen.
Na deze heftige pijn te hebben gevoeld kreeg ik spontane regressies. Ik werd teruggeworpen in het verleden en er kwamen gevoelens en beelden naar boven. Allemaal in dit lijf opgeslagen. Je hersenen slaan namelijk je allereerste gevoelens op. Dat gebeurt al in de baarmoeder. Ik meldde me aan bij dezelfde therapeut als Eric. Dit was te groot om zelf op te lossen. En zo begon ik met Past Reality Integration therapie. Op weg naar vrijheid! Los van het verleden en de zwaarte van van het leven. Weg van illusies. Een onbelast leven. En elke stap die je maakt is zeer de moeite waard. Uiteindelijk kom je tot compassie. Iedereen mag zijn wie hij is.

We hebben allemaal oude pijn. En een heel goed werkend afweersysteem. Het afweersysteem hebben we als we volwassen zijn echter niet meer nodig. Ben je bereid een vrij leven te gaan leiden? Dan zul je naar je diepste pijn moeten. Al je angsten onder ogen moeten zien.

PRI

PRI geeft je de tools om steeds terugkerend gedrag om te keren, de pijn te voelen en weer terug te keren in het nu. Alleen zo maken je hersenen een nieuwe verbinding.
Je begint met jezelf te observeren. Wat doe ik, en wanneer. Welk gevoel komt binnen? Of wat probeer ik te vermijden? Weg van de pijn bereik je door je een illusie voor te houden. De illusies zijn Angst, Primaire Afweer, Valse Hoop en Valse Macht, Ontkenning van Behoefte. Lees hierover in ‘De herontdekking van het ware zelf” van Ingeborg Bosch.